Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

H "Θεωρία των παιγνίων" και οι εκλογές


Μόλις τελείωσε ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ στην ΕΤ1 με θέμα τη "Θεωρία των παιγνίων" και τους 2 Έλληνες που βραβεύτηκαν για την λύση του περιβόητου μαθηματικού "Γρίφου του Νάς" (βλ. ταινία "Α beautiful mind"). Κάνω λοιπόν έναν αυθαίρετο συνειρμό:

Στις επικείμενες εκλογές απαιτείται ένα ελάχιστο ποσοστό 36,5% για πιθανή αυτοδυναμία, η οποία διασφαλίζεται μόνο με ένα 41,5%!. Υπάρχει σημερα κόμμα που μπορεί κάτι από τα δύο? Οι έρευνες δείχνουν πως σίγουρα όχι.

Συνοψίζοντας την κατάσταση, θα έχουμε να διαλέξουμε από:

- ένα διαλυμένο, απαξιωμένο και σπαρασσόμενο ΠΑΣΟΚ που δείχνει να έχει χάσει την επαφή του με τον κόσμο που του χρεώνει δύο χαμένα χρόνια και όλη την μνημονιακή επιλογή,

- την αναδυόμενη (και επιβαλλόμενη από τα νούμερα) συνεργασία ΝΔ / ΛΑΟΣ που αναρωτιέμαι πόσους πείθει εκτός από τους κομματικούς "στρατούς", και όπου κανείς από τους δύο δεν θέλει να συνεργαστεί με τον άλλον αλλά θα το πράξουν "για το καλό του τόπου",

- μιαν Αριστερά πολυκερματισμένη που δεν συνομιλεί και δεν συνεργάζεται, που ούτε καν ...απεργεί συντεταγμένα, που δεν διατυπώνει εφαρμόσιμη πρόταση και που αενάως ομφαλοσκοπεί, αναλύει και διαπιστώνει, και

- μιαν ομάδα άλλων κομμάτων κάθε απόχρωσης και άποψης που θα διεκδικήσουν τη διέξοδο στη διαμαρτυρία, στο θυμό και στο αδιέξοδο που νοιώθουν όλοι.

Παρόλα αυτά, είναι εντυπωσιακή η αποφασιστικότητα όλων των Ελλήνων, αυτή τη φορά να ψηφίσουν. Να εκφραστούν!

Και η ειρωνεία? Ο εμπνευστής του εκλογικού νόμου που επιβάλει τα αναγκαία για την αυτοδυναμία ποσοστά, ανήκει στο ίδιο κόμμα που δείχνει να προηγείται στις έρευνες αυτές.

Αν μη τι άλλο, θα έχουμε ενδιαφέρουσες εκλογές, που θα τεστάρουν πολλές θεωρίες ανώτερων μαθηματικών.

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Τάδε έφη Τσίπρας, παίζοντας εν ου παικτοίς!



«Οι αντιδράσεις των ηγεσιών που αναφέρατε (σημ. του ΚΚΕ και της Δημοκρατικής Αριστεράς) δείχνουν εµµονή σε µικροκοµµατικά οφέλη. Αλλά η δυναµική των καιρών είναι τεράστια και η βάση της Αριστεράς, όπως και η πλειονότητα της κοινωνίας, θεωρεί εξαιρετικά ώριµη την προοπτική της ενότητας όλων των δυνάµεων που αντιστέκονται σήµερα στην πολιτική των µνηµονίων, είτε ανήκουν στην Αριστερά είτε αποδεσµεύονται από το ΠΑΣΟΚ είτε εκφράζουν άλλους προοδευτικούς πολιτικούς χώρους. (…)

Η κοινή εκλογική κάθοδος σε ένα ψηφοδέλτιο των δυνάµεων της Αριστεράς αλλά και αυτών που αποχωρούν από το ΠΑΣΟΚ θα εκλεγόταν πρώτη πολιτική δύναµη και έτσι δεν θα στερούνταν και το µπόνους των 50 εδρών. Η κοινωνία στρέφεται προς την Αριστερά και τις αντιµνηµονιακές δυνάµεις, πράγµα που κάνει ακόµη πιο επιτακτική την ανάγκη για ενωτική δράση. Οχι απλά για να αυξήσουµε τις έδρες αλλά για να διεκδικήσουµε τη διακυβέρνηση και να ανοίξει µια διαφορετική προοπτική για τον τόπο». (συνέντευξη Α. Τσίπρα, εφημερίδα «Το Βήμα», Κυριακή 15/01/2012)


Οι παραπάνω δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, αναφέρονται στις επικείμενες εκλογές που θα γίνουν σε μερικούς μήνες. Ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, λειτουργώντας ως παλαιοκομματικός αριστερός μικροκομματάρχης, ψαρεύει για άλλη μια φορά για δυσαρεστημένα ψηφαλάκια, σε πολύ θολά νερά.

Γνωρίζει ότι όλα αυτά που λέει, ούτε εφικτά είναι, ούτε καν πιθανά. Όμως, αυτό δεν τον σταματάει από το να τα δηλώνει, στοχεύοντας στην απελπισία του κόσμου και στον αδιέξοδο θυμό που αντιλαμβάνεται γύρω του. Και προσπαθεί να τον οικειοποιηθεί, να τον εκμεταλευτεί και να τον πατρονάρει, προτείνοντας σενάρια και κάνοντας υποθέσεις εργασίας. Που είναι απολύτως σίγουρο ότι σε κάποιους ακούγονται πολύ γοητευτικά.

Βέβαια, όλα αυτά ο κ. Τσίπρας τα λέει όπως πάντα από την ασφάλεια της ουτοπικής πρότασής του, που περιλαμβάνει περισσότερα ΑΝ και από το ομώνυμο ποίημα του Κίπλινγκ:

ΑΝ συνεναίσουν το ΚΚΕ και η Δημοκρατική Αριστερά, και ΑΝ φυγουν πολιτικές δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ και ΑΝ βέβαια ενσωματωθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε η δύναμη αυτή ΘΑ είναι η πρώτη δύναμη. Και ΘΑ πάρει και το μπόνους των 50 εδρών του αντιδημοκρατικού εκλογικού νόμου Παυλόπουλου (σημ. Θυμίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της απλής αναλογικής!).

Και ΑΝ συμβούν όλα αυτά, ο κος Τσίπρας ΘΑ αλλάξει την πορεία της χώρας.

Παρατηρώ εδώ και καιρό, την ολίσθηση ενός πολιτικού χώρου που εκτιμούσα και άκουγα προσεκτικά προς ολοένα και πιο λαϊκίστικες θέσεις και εύκολες ρητορίες. Καταγράφω σαν πολίτης, τα ολισθήματα και τις συμπεριφορές μίας παράταξης που κάποτε εξέφραζε ό,τι πιο αγνό και ό,τι πιο προοδευτικό στην χώρα. Και κατέληξε να είναι από τις πιο εύπεπτες, επιδερμικές προσεγγίσεις στην πολιτική μας σκηνή.

Ειλικρινά λυπάμαι, γιατί ο πιο νέος ηλικιακά πολιτικός αρχηγός καταλήγει να ακούγεται πιο «παλιός», και από τους βετεράνους της Βουλής, και υιοθετεί καθημερινα ελαφρά τη καρδία τις τακτικές που θεωρητικά εξορκίζει. Όλα στο βωμό της εύκολης ψήφου και του χαϊδέματος πονεμένων και προβληματισμένων αυτιών.

Κρίμα!

(Σημ. Όλη η συνέντευξη Τσίπρα, εδώ: http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=438800&wordsinarticle=%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82)

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Γέροντα, αν υπάρχει Θεός, την βάψαμε!


Ανοικτή επιστολή πρός γέροντα Εφραίμ
Σωφρονιστικό Κατάστημα Κορυδαλλού, ενταύθα


Σεβαστέ γέροντα την ευλογία σου.

Σου γράφω αυτές τις λίγες γραμμές για να ενώσω και γω ταπεινά την φωνή μου με όσους διαμαρτύρονται για την άδικη προφυλάκισή σου, διαρρηγνύωντας τα ιμάτιά τους, μέσα στο καταχείμωνο.

Εννίοτε και τα ράσα τους. Εντάξει, όχι τα ακριβά τα χρυσοποίκιλτα. Tα άλλα τα πιο δεύτερα.

Αλήθεια, δεν έχω καταλάβει πώς και γιατί συνέβει αυτό το ατόπημα της φυλάκισής σου. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι διαφορετικό από ότι δήλωσες, εσύ ο ίδιος: για κάποιο λόγο, η Παναγία αποφάσισε πως πρέπει να μαρτυρήσεις με τέτοιο τρόπο. Και εσύ με έναν θαυμαστό, απλό τρόπο, το αποδέχτηκες. Δεν είπες καν όπως κάποιοι άλλοι “απελθέτω απ’εμού το ποτήριον τούτο”. Αν αυτό δεν δείχνει πίστη και μεγαλείο ψυχής, τότε τι δείχνει.

Έτσι πρέπει να είναι, θέλημα της Παναγίας. Γιατί τι άλλο θα μπορούσε να είναι. Δεν μπορεί να είναι αυτό που λέει ο λαός μας. Ότι έκανες πράγματι κάτι παράνομο και …έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και σε καταλάβανε. Τι δουλειά έχει ο εξαποδώ με τις δικές σου πράξεις.

Στο κάτω κάτω τι έκανες. Αξιοποίησες την θέση και τις γνωριμίες σου, την σχέση του Όρους με το κράτος, για το καλό της μονής και του έργου της. Δεν είναι αυτό θεάρεστο; Aν δεν ήταν θέλημά Του, θα μπορούσαν να έρθουν έτσι τα πράγματα; Tι άλλη απόδειξη χρειάζεται; Tι δεν βλέπουν οι ασεβείς που σε διώκουν;

Αρκεί να αναφέρω το μεγαλείο του σύγχρονου θαύματος που έκανες. Μετέτρεψες το νερό της λίμνης σε δάση και ακίνητα-φιλέτο. Ποιος θα μπορούσε να το κάνει αυτό, αν δεν είχε δίπλα του, αρωγό του, την Χάρη Του;

Και ναι, από το θαύμα αυτό προέκυψε και οικονομικό αποτέλεσμα. Πολλών εκατομμυρίων ευρώ, είναι η αλήθεια. Αναγκαίο κακό. Ουδέν καλόν αμοιγές κακού. Συμβαίνει. Πάντοτε συνέβαινε. Εσύ όμως, ως σοφός ποιμήν, δεν τα κράτησες τα λεφτά αυτά. Έκανες αυτό που επέβαλε η ταυτότητα του μοναχού που πιστά υπηρετείς. Τα μοίρασες.

Τι διδάσκει η θρησκεία μας; Tι είπε ο Κύριος; “O έχων δυο χιτώνας…”. Ποιός μπορεί να ισχυριστεί ότι αν ξαναρχόταν στις μέρες μας, δεν θα έλεγε: “Ο έχων εκατό εκατομμύρια ευρώ…”; Yπήρχαν ευρώ επί Ρώμης; Mην γινόμαστε και ανιστόρητοι εκτός από ασεβείς.

Και τι λέει η συνέχεια της ρήσεως; “…να δίδει το ένα!”. Πάνσοφα, δεν λέει και τους δύο. Το δηλώνει ευθαρσώς: το 50%! Γιατί σε κατηγορούν, λοιπόν; Kαι λίγα κράτησες, μη σου πω!

Βέβαια, κακόβουλα ρωτούν οι επικριτές σου: ΠΟΥ τα μοίρασες; Ποιοί είναι οι αποδέκτες των εκατοντάδων τραπεζικών συναλλαγών που έκανες; Μα, ποιοί άλλοι από τους ανθρώπους που εκπροσωπούν το δημόσιο συμφέρον. Και από οργανισμούς και ευαγή ιδρύματα που σκοπός τους είναι η προστασία της πατρίδας και της δημοκρατίας μας.

Δεν καταλαβαίνω, που είναι το λάθος; Για να βοηθήσεις τον λαό, όλους εμάς το έκανες. Γιαυτό τους τα έδωσες. Εντάξει, ίσως να μην έπρεπε να εμπιστευτείς όσους εμπιστεύτηκες. Αυτούς που θεωρήσαν ότι οι ίδιοι και οι οικογένειές τους είναι επίσης λαός. Ισως μάλιστα, λίγο πιο …λαός από όλους εμάς. Και τα κράτησαν. Αλλά, αυτό δεν είναι δικό σου λάθος! Που να το ήξερες. Ακόμη και η Θεία Φώτιση, έχει φαίνεται τα όριά της.

Και γιατί να μην τους εμπιστευτείς δηλαδή, στο κάτω κάτω; Eμείς που τώρα σε λοιδορούμε, δεν κάναμε το ίδιο; Δεν τους εμπιστευτήκαμε τις τύχες της Ελλάδας και των παιδιών μας, δεκατίες ολόκληρες; Mην πλένουμε τώρα τα χέρια μας σαν σύγχρονοι Πιλάτοι. Όλοι μαζί, τους εμπιστευτήκαμε!

Τώρα βέβαια, είναι και κάτι offshore εταιρίες, που και εκεί έστειλες κάτι μικροποσά. Αλλά για έναν ευσεβή και αυτό εξηγείται εύκολα. Η θρησκεία μας είναι στην βάση της, ουμανιστική. Δεν ξεχωρίζει περιούσιο λαό λόγω καταγωγής, χρώματος και γλώσσας. Όλοι είναι ίσοι. Κάθε άνθρωπος, όπου και αν μένει. Γιατί λοιπόν να εξαιρέσουμε από την μοιρασιά των κερδών του θαύματος που έκανες, τους κατοίκους των νήσων Κέυμαν; Δεν είναι και αυτοί τέκνα του ίδιου θεού; Δεν τους γέννησε και αυτούς μανούλα που τους πονάει;

Και για να μην παρεξηγούμαστε: θεωρώ το γεγονός ότι εκεί έχει χαμηλή φορολογία και κρύβονται εύκολα οι καταθέτες, απλή σύμπτωση. Διαβολική ίσως, αλλά σύμπτωση.

Γέροντα, όλα καλά τα έκανες. Όλα χριστιανικά και δίκαια. Ένα μόνο δεν πρόσεξες και αυτό πληρώνεις. Οι φίλοι που εμπιστεύτηκες, ξέρεις, αυτοί που έστειλες τα ποσά που ήταν για μοίρασμα. Φαίνεται ότι φροντίσαν να καλύψουν τον πισινό τους εγκαίρως. Θες από μακρόχρονη εμπειρία; Θες από πρόνοια (την απλή την ανθρώπινη πρόνοια, όχι την Θεία); Πάντως το έκαναν.

Και εσένα δεν σε ενημέρωσαν για τα δικά μας, τα εγκόσμια. Τους εισαγγελείς, τις δίκες και τις φυλακές. Και εσύ, απασχολημένος όπως ήσουν με τα σημαντικά, τα πνευματικά σου καθήκοντα, έμεινες ο μόνος ακάλυπτος. Και να τα αποτελέσματα. Να είσαι τώρα συγκάτοικος με λαμόγια, κλέφτες, απατεώνες και δολοφόνους. Όπως ο Ιησούς, μεταξύ των δύο ληστών, στο δικό του τόπου μαρτυρίου.

Και όποιος λέει ότι το κελί σου στο Βατοπαίδι δεν έχει και μεγάλη διαφορά από το κελί του Κορυδαλλού, είναι ή αφελής ή προκλητικός.

Άγιε γέροντα, θέλω να κλείσω αυτή την επιστολή μου, με δύο λόγια παρηγοριάς: Σύντομα θα έχεις κοντά σου το δεξί σου χέρι, τον πατέρα Αρσένιο και αν θελήσει ο Θεός, και μερικούς πολιτικούς, πρώην υπουργούς και υπηρεσιακούς παράγοντες.

Γιατί τελικά, όσο κοντά Του και να είσαι, η φυλακή δεν παλεύεται χωρίς παρέα.