Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Ζήτω η εργατική Πρωτομαγιά! (the Greek version, 2013)



Ζήτω οι ασφαλώς εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς που επιλέγουν σοφά να κάνουν την στάση εργασίας τους από τις 6 μέχρι τις 9 (δηλαδή μέχρι τις 10).
Καθώς όλοι ξέρουμε ότι εκείνη την ώρα όλοι οι βιομήχανοι, οι μεγαλοτραπεζίται και οι εφοπλισταί πέρνουν τα λεωφορεία και τα τρόλλευ για να πάνε στα πολυτελές γραφεία τους και να ξεκινήσουν να ρουφάνε το αίμα της εργατιάς με το μπουρί.

Αγωνιστικούς χαιρετισμούς στους 1.500 εργατοπατέρες, επαγγελματίες αγωνιστές και στελέχη της κομματικής νομενκλατούρας που κανόνισαν την δυναμική, γεμάτη παλμό συγκέντρωσή τους στο Σύνταγμα στις 10:30 πμ.
Κάνοντας τις μετακινήσεις σχεδόν αδύνατες και παραλύοντας για 4 ώρες το κέντρο μιας πόλης 4.000.000, μαζί με την πολύπαθη, μισοπεθαμένη, ταλαιπωρημένη και ασφυκτιούσα αγορά, πασχαλιάτικα.
Χαλάλι όμως, καθώς το ισχυρό κτύπημα που δέχτηκε ο καπιταλισμός από την δράση αυτή, ήταν καθοριστικό. Οπότε, αποδεκτές και οι «παραπλεύρες απώλειες».

Μπράβο και στους, εκτός ΠΑΜΕ, 300 συναγωνιστές που κανόνισαν την ίδια ώρα την δική τους μεγαλειώδη μάζωξη στην Πατησίων, αποκλείοντας στρατηγικά και όσους μένουν απο εκείνη την μεριά της πόλης.
Μαζί με όσους ...πονηρούς σκέφτηκαν να πάνε από κει για να μην ταλαιπωρηθούν και να μην μπλοκαριστούν από τα συντρόφια του ΠΑΜΕ, στο Σύνταγμα. Με τέτοιες οργανωμένες μέθοδες, κατακτάμε τα δικαιώματά μας.

Καθώς, ως γνωστόν, νόμος είναι το δίκηο του εργάτη. Που δεν μπορεί να πάει στην ώρα του στην δουλειά που κρατάει με νύχια και με δόντια, εκτός και αν πάει με ταξί, περπατώντας ή αν βγάλει φτερά.
Δηλαδή του εργάτη, όπως τον ορίζουν οι εργατοπατέρες του ΠΑΜΕ και των «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων».

Στο κάτω-κάτω, η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία. Και όποιος δεν συμμορφώνεται οικειοθελώς, κακό του κεφαλιού του.

Καλή εργατική Πρωτομαγιά, σύντροφοι. Και του χρόνου δυνατά, να γκρεμίσουμε ξανά τον καπιταλισμό και να κάνουμε άλλο ένα άλμα προς την λαϊκή κυριαρχία.