Μπάνερ του Φεστιβάλ σαν γραμματόσημα, με μικρά γράμματα? Αίσχος στο σχεδιαστή! (part 2/3)

1. Μέγεθος μηνύματος

Τα μπάνερ έχουν σχεδιαστεί για να λειτουργούν πάντα σαν ζευγάρι (*), όπου το ένα είναι πάντα το κεντρικό (κίτρινο) μπάνερ του Φεστιβάλ, και δίπλα του εναλλάσ sονται τα υπόλοιπα μπάνερ που αναφέρονται στα πρόσωπα και στους τόπους του Φεστιβάλ.

Σ’αυτά τα τελευταία, κάτω από τις εξαιρετικές φωτογραφίες του φίλου και συμπατριώτη Στράτου Καλαφάτη, αναφέρονται κάθε φορά κάποιες πληροφορίες που επεξηγούν ουσιαστικά την εικόνα. Η κριτική εστιάζεται στο μέγεθος των γραμμάτων, κυρίως στα μπάνερ που εναλλάσονται. Οι απορίες δείχνουν να είναι λοιπον οι εξής:

1α. Τι εξυπηρετούν τα μπάνερ;
Αποκλειστικός στόχος των μπάνερ γεγονότων πολιτισμού όπως τα επίμαχα του φετινού φεστιβάλ μας, είναι να ευαισθητοποιήσουν τον θεατή για κάτι σημαντικό που συμβαίνει στον τόπο που βρίσκεται. Να αντιληφθεί ότι η πόλη γιορτάζει, ότι κάτι ξεχωριστό αναπτύσσεται γύρω του που πιθανόν τον αφορά. Τοποθετούνται συνήθως κάθετα με την ροή κίνησης (οχημάτων ή πεζών) ώστε να “διακόπτουν” το βλέμμα.

“Εκβιάζοντας” μεν την σκέψη του θεατή με τα χρώματα και την δύναμη της εικόνας, χωρίς να ενοχλούν.

Ούτε βεβαίως να αποσπούν την συγκέντρωση των οδηγών, για …προφανείς λόγους: αλλοίμονο αν σταματούσαν για να διαβάσουν τι γράφει το μπάνερ!

Η ιεράρχιση των αποτελεσμάτων που θέλουμε να πετύχουμε, στον ελάχιστο χρόνο που θα μας διαθέσει ο θεατής μας και, αν είναι δυνατόν, από την πρώτη φορά που θα εκτεθεί στα μπάνερ, είναι με αυτή την σειρά οι εξής:

- Κάτι συμβαίνει που ίσως πρέπει να γνωρίζω.

- Από την αισθητική, φαίνεται ότι ίσως με αφορά.

- Δείχνει μάλλον σημαντικό (άρα αίσθηση για τα χαρακτηριστικά του γεγονότος, πχ μικρό ή μεγάλο, ένα δρόμενο ή πολλά, σύγχρονο ή πιο κλασσικό, μορφή τέχνης κλπ)

- Ποιο είναι σε γενικές γραμμές το θέμα, ο τίτλος του γεγονότος (στην περίπτωσή μας “ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΙΠΠΩΝ-ΚΑΒΑΛΑΣ ’09”).

- Θα ήθελα να αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες για αυτό, το σημειώνω στο μυαλό μου (και ευαισθητοποιημένος πλέον, εξετάζω όλα τα άλλα μέσα επικοινωνίας που σκοπό έχουν να με πληροφορήσουν σε βάθος και να με “εκπαιδεύσουν”, όπως οι αφίσσες, τα έντυπα, οι καταχωρήσεις, τα τηλεοπτικά σπότ, τα ραδιοφωνικά σπότ, τα δημοσιεύματα στον τύπο κλπ,)

- Γιατί επιλέχτηκαν αυτές οι εικόνες; Tι θέλουν να μου πουν;

Kαι τέλος:
- Τι πληροφορίες μου δίνουν όσα γράφονται από κάτω;

Παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τα παραπάνω είναι τα γνωστά μπάνερ των Ολυμπιακών Αγώνων (όπου, εκτός απο το σήμα, το μόνο που αναγράφονταν σποραδικά ήταν το ΑΘΗΝΑ 2004), ή τα πιο πρόσφατα του μουσείου της Ακρόπολης όπου την εικόνα της Καρυάτιδας συνόδευε μόνο το σήμα – τίτλος του γεγονότος (“μουσείο ακρόπολης”). Χωρίς να δίνονται πληροφορίες τόπου, χρόνου, επεξηγήσεις κλπ.

Ελπίζω να συμφωνείτε ότι οι παραπάνω επικοινωνιακοί στόχοι επιτεύχθηκαν και με το παραπάνω, εκτός ίσως απο τον τελευταίο και λιγότερο σημαντικό. Που τελικά θα μπορούσε και να λείπει τελείως από τα δεύτερα εναλλασσόμενα μπάνερ.


1β. Αφού δεν είναι σημαντικά όσα γράφονται από κάτω, τότε γιατί μπήκαν;
Για δύο λόγους. Καταρχήν αισθητικούς – συνθετικούς. Δηλαδή, το μπάνερ δείχνει καλύτερο και πιο πλήρες με την προσθήκη του κειμένου απο κάτω. Δείχνει αισθητικά ολοκληρωμένο, πιο άρτιο.

Αλλά και γιατί, όποιος έχει τελικά την δυνατότητα (πχ είναι πεζός) να παρατηρήσει τα μπάνερ, θα πάρει τελικά κάποιες πληροφορίες.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις φετινές εικόνες του Καλαφάτη που είναι …μη αναμενόμενες. Δηλαδή, βλέπεις τον Μάνο Ελευθερίου και δεν τον αναγνωρίζεις αμέσως, χωρίς την τραγιάσκα. Ή δεν καταλαβαίνεις αμέσως τι απεικονίζει η απίστευτη φωτογραφία των Λασπόλουτρων, ή η φουτουριστική απεικόνιση της Παλιάς Μουσικής. Ακόμη και η, σχετικά πιο οικεία σε μας τους καβαλιώτες, εικόνα των αδελφών Κούφαλη σε ξαφνιάζει ευχάριστα με την φρεσκάδα της ματιάς της.

Άρα, ίσως χρειάζεται μια επιβεβαίωση του τι ακριβώς κοιτάς και σε “υποχρέωσε” να το προσέξεις.

Καταληκτικά: το να διαβαστούν άμεσα και ευκρινώς, και μάλιστα εν κινήσει, όσα γράφονται στα μπάνερ δεν αποτελούν σημαντική επικοινωνιακή στόχευση (κατ’ άλλους ειδικούς μάλιστα, δεν αποτελούν ΚΑΝ στόχευση!). Σε όλο το κόσμο, τα μπάνερ της κατηγορίας αυτής, ΔΕΝ πουλάνε κάτι, ΔΕΝ προτρέπουν σε άμεση συμμετοχή, ΔΕΝ κραυγάζουν χυδαία την πραμάτια τους.

Αποσκοπούν στο να ευαισθητοποιήσουν για το γεγονός, να δημιουργήσουν μίαν ευχάριστη αίσθηση γιορτής, να βελτιώσουν την εικόνα της πόλης χρωματίζοντας φωτεινά την ζωή σ’αυτήν, σαν καθημερινή συνέχεια όσων συμβαίνουν στις στιγμές του ίδιου του Φεστιβάλ.

(*) Δημοσίευσα τα μπανερ στην σελίδα μου στο facebook, μερικές μέρες πριν αναρτηθούν στους δρόμους της Καβάλας. Ο φίλτατος “διαβόητος” υψίφωνος πρωϊνατζής των καβαλιώτικων ερτζιανών, βιαστικά μη χάσει την ευκαιρία, μου απηύθηνε μία πύρινη κριτική ότι πάνω στα μπάνερ δεν αναγράφεται καν το ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΙΠΠΩΝ- ΚΑΒΑΛΑΣ!

Αγνοώντας μέσα στην φούρια του, ότι τα μπάνερ που έδειξα, συνοδεύονται ΠΑΝΤΑ από το “κίτρινο” κεντρικό μπάνερ του φεστιβάλ όπου φυσικά υπάρχουν όλα τα σχετικά στοιχεία. Εννοείται ότι δεν αισθάνθηκε ποτέ την ανάγκη διόρθωσης και αποκατάστασης. Αυτό είναι που λέμε “ποιοτική και εμπεριστατωμένη κριτική”!